Do środków właściwych stylowi retorycznemu należą apostrofy (wołacze), za pomocą których mówca zwraca się do obecnych np.:

„Polacy! Ośmielcie się, aby raz być narodem prawdziwie wolnym!"

powszechnie stosowanym przez mówców w przemówieniach środkiem są tzw. pytania retoryczne, które pobudzają słuchacza do myślenia i zwiększają poczucie kontaktu z mówcą.

Styl urzędowy - to styl przepisów prawnych, zarządzeń administracyjnych, o kulników i innych pism urzędowych, instrukcji. Cechą stylu urzędowego składni jest duża liczba konstrukcji bezosobowych.

„Uprasza się o niepalenie".

„Opłaty uiszcza się za pomocą blankietów wpłaty znajdujących się w książeczce".

Odbiorca komunikatów urzędowych (osoba podlegająca przepisom) jest zwykle traktowany jako anonimowy członek zbiorowości:

„Osoby fizyczne wymienione w punkcie 1 mogą używać poza miejscem zamieszkania odbiorników turystycznych".

Podmiotami zdań są często rzeczowniki oznaczające pojęcia abstrakcyjne:

„Przepisywanie książeczek opłat na nazwisko innej osoby jest niedopuszczalne".

W stosunku do odbiorcy tekstów urzędowych używa się kategorycznych sformułowań wyrażających się w konstrukcjach modalnych z bezokolicznikiem: należy uiszczać, winien zgłosić się, powinien zawiadomić, lub też innych konstrukcji, synonimicznych w stosunku do czasownika musieć. W stylu urzędowym często używane są w orzeczeniu konstrukcje strony biernej.

Język przepisów prawnych, instrukcji i poleceń urzędowych oraz regulaminów odznacza się swoistym słownictwem (uiszczać, uzyskać, upraszać, użytkownik, najemca) i frazeologią (dokonanie wpłaty, osoba fizyczna, odczyt wskazań). Autorzy tekstów urzędowych posługują się gotowymi formułami i szablonami składniowymi (np. celem uzyskania duplikatu).